Herman Teeuwen: 'De koelbloedige, de altijd kalme, de ontembare vechtjas'
In dit artikel:
Herman Teeuwen, een compromisloze en vechtlustige linksback, maakte in 1949 op negentienjarige leeftijd de overstap van VV Tegelen naar VVV Venlo. Vanaf 1951 veroverde hij een vaste positie in het eerste elftal, ondanks aanvankelijke scepsis van supporters over zijn onhandige uiterlijk. Zijn onverzettelijke mentaliteit en harde speelstijl maakten hem uitgroeien tot een publiekslieveling en natuurlijke leider tijdens het succesvolle tijdperk van VVV tussen 1954 en 1961. Teeuwen was berucht om zijn robuuste duels en fysieke spel, wat hem de bijnaam ‘de koelbloedige, de altijd kalme, de ontembare vechtjas’ opleverde. Eén markant moment was in de KNVB-bekerfinale van 1959 tegen ADO, toen hij zonder overleg de keeperstrui aantrok bij een penalty tegen, wat zijn gedreven karakter illustreert.
Hoewel diverse voetbaljournalisten hem als ruw type bestempelden, wist Teeuwen met zijn combinatie van kracht en technische kunde menig tegenstander te intimideren en het VVV-team vaak te laten zegevieren. Zijn harde optreden bleef vaak ongestraft, omdat gele en rode kaarten toen nog niet bestonden. Toch bleef hij ondanks zijn felle spelrelaties goed met scheidsrechters onderhouden en toonde zich zelfs beschermend richting arbiters bij bedreigingen van toeschouwers. Opvallend was zijn constante rivaliteit met keeper Joop Martens, wat binnen het team voor spanning zorgde.
Teeuwen stond bekend om zijn humor en eigenzinnige streken, zoals het vangen van een blessure door tegen een lage balk te stoten en het grappen maken over zijn verloren rechterduim. Zijn kameraadschap en vrolijke karakter maakten hem populair bij ploeggenoten en fans. Ondanks zijn waardevolle bijdragen werd Teeuwen in 1961, na een derde plek met VVV, verkocht door het bestuur, wat leidde tot kritiek van supporters en sportpers vanwege het directe degradatiegevolg. Hij vervolgde zijn carrière in Eindhoven, maar keerde later terug bij VVV als scout, waarbij hij een blijvende band met de club behield.
Internationaal bleef erkenning uit, hoewel bijvoorbeeld de Engelse trainer Dennis Neville getuigde van Teeuwens onvermoeibare inzet en teamgerichtheid. Hij werd door velen gezien als een speler die het Nederlands elftal verdiende. Ter nagedachtenis aan zijn impact organiseert VVV-Venlo op 2 augustus een Herman & Wiel Teeuwen Memorial-wedstrijd, een passend eerbetoon aan deze onvergetelijke clublegende waarvan het hart en de as onder de middenstip liggen, symbool voor zijn diepe verbondenheid met Venlo.